|
1. Context
Burundi is een klein land dat hoort bij de Oost-Afrikaanse Gemeenschap. Het heeft een oppervlakte van 27.834 km met een bevolking van 8.6 miljoen inwoners. De helft van die bevolking is jonger dan 18 jaar.
In het zuiden en oosten grenst Burundi aan Tanzania, in het oosten aan de Democratische Republiek Congo (DRC) en in het noorden aan Rwanda.
De hoofdstad van Burundi is Bujumbura. De nationale taal is het Kirundi en het Frans wordt gebruikt in de administratie. Sinds de aansluiting bij de Oost-Afrikaanse Gemeenschap (EAC) worden het Engels en het Kiswahili ook belangrijk.
Meer dan 90% van de Burundezen leeft van de traditionele landbouw en veeteelt. De beschikbare oppervlakte wordt beperkt door de overbevolking en de opbrengst wordt beperkt door de archaïsche technieken en bedrijgd door de klimaatveranderingen.
Burundi situeert zich bij de armste landen ter wereld. Sinds de socio-politieke crisis is het armoedepercentage gestegen van 48% (in 1994) tot 67% (in 2006). 65% van de bevoling is analfabeet. Verder bevindt Burundi zich op de 16e plaats wat betreft landen die getroffen worden door het HIV-virus.
De socio-économische situatie van Burundi maakt dat er proportioneel tot het gehele bevolkingsaantal veel wezen en kwetsbare kinderen zijn. De CNLS (Conseil national de Lutte contre le VIH Sida) registreerde in 2005 834.000 wezen en andere kwetsbare kinderen. Een groot deel van deze kinderen leven in de straten van de grotere steden van het land zoals Bujumbura, Gitega (de tweede grooste stad) en Ngozi (in het noorden).
In respons op een oproep van de overheid engageren NGO's en andere verenigingen zich om die kwetsbare groep ter hulp te komen. Echter, weinig aandacht en hulp gaat tot nu toe naar de kwetsbare kinderen die op straat leven.
Het doel van IPRED (Initiative Pastorale de Réinsertion des Enfants en Difficulté) is om deze vergeten groep kinderen te ondersteunen.
2. het ontstaan
IRPED is een vzw opgericht op 29 april 2007 en erkend door de lokale overhied in het ministriëel besluit 530/186 van februari 208.
De grote aanwezigheid van kinderen die leven in de straten van Gietga heeft het ontstaan van IPRED op gang gebracht. Overdag kan je de kinderen vinden voor de winkeltjes, op de markt, in de cafés en op de taxi-plaatsen, waar ze bedelen, stelen of kleine klusjes probeerden op te knappen zoals bagage dragen. 's Nachts vallen ze vaak ten prooi aan grotere misdaden of misbruik. Hierdoor komen ze vaak in contact met de politie en belanden veel van hen in de gevangenis.
De priester van de parochie Shatanya in Gitega heeft uiteindelijk het initiatief genomen om niet meer passief met de klinderen om te gaan. IPRED zet zich vanaf toen in om de kwetsbare kinderen van Gitega terug in de maatschappij te kunnen integreren.
| 